Metody oczyszczania jelita grubego

Jest kilka metod oczyszczania jelita grubego, np. kefirem, suszonymi owocami, warzywami i owocami, ale najbardziej efektywny i łatwo dostępny to oczyszczanie za pomocą lewatywy. Jej wielbicielem był Hipokrates (ojciec współczesnej medycyny), aplikujący pacjentom m.in zdrowotne wlewy z wody, oleju i roztworów soli już 2600 lat temu.

Metoda Walkera i metoda Małachowa to podstawa w oczyszczaniu jelita grubego, choć przyznaję, że metoda Małachowa daje lepsze rezultaty.

Metoda Walkera

Najbardziej popularna jest metoda oczyszczania jelita grubego według Walkera. Wygląda ona następująco:

Przygotuj 1/2 – 1 litra ciepłej przegotowanej wody, dodaj 1-2 łyżki cytryny (przecedzonej) lub naturalnego kwasu jabłkowego.  Zakwaszoną wodę wlej do pojemnika, tzw. irygatora (możesz go kupić w aptece lub internecie). Irygator zawieś na wysokości nie większej niż 1,5 metra nad podłogą, posmaruj koniec rurki i odbyt olejem. Przybież pozycję „tygrysa“ tzn. oprzyj się na łokciach i kolanach (miednica musi być wyżej niż ramiona). Wprowadź rurkę irygatora do odbytu i otwórz kranik, aby woda mogła spłynąć. Jeśli odczuwasz dyskomfort przykręć kranik, aby woda wolniej płynęła. Potem wolno połóż się na plecach podnosząc biodra do góry, aby woda spłynęła do odcinka poprzecznego jelita grubego, na około 1-2 minuty (można dłużej), później delikatnie połóż się na prawym boku, aby woda spłynęła do odcinka wstępującego jelita, staraj się wytrzymać 1-2 minuty, (można dłużej), potem możesz przewrócić się znów na plecy lub wstać i masując brzuch, poczekać aż poczujesz parcie.

Uwaga!
Przy spływaniu wody mogą wystąpić bóle, to sygnał, że jelito jest przepełnione kamieniami. Woda może się wylewać, ponieważ rozpycha małą wolną przestrzeń. Aby zmniejszyć bóle kontrolujemy wprowadzanie wody, w razie potrzeby przykręcamy kranik, jednocześnie oddychamy wolno i głęboko, na wdechu brzuch wypinamy, na wdechu wciągamy. Osoby cierpiące na polipy i owrzodzenia jelita grubego muszą ostrożnie przeprowadzać zabieg lewatywy.

Kurację powinno się przeprowadzić następująco:

1.  tydzień-codziennie
2.  tydzień-co drugi dzień
3.  tydzień-co dwa dni
4.  tydzień– dwa razy w tygodniu

Metoda Małachowa

Możecie stosować opisane powyżej oczyszczanie jelita grubego i uzyskiwać rezultaty. Jednak jest jeszcze inny sposób oczyszczania jelita grubego według Małachowa, który sprawdził się doskonale, również u mnie. Małachow rozpracował zabieg lewatywy i odkrył, że woda jako baza wymywa mechanicznie zawartość jelita grubego, ale dla „osadzonych” na ściankach jelita grubego kamieni kałowych, to za mało. Dodawanie do wody soku cytrynowego normalizuje częściowo kwaśne środowisko w jelicie grubym, ale negatywnie wpływa na mikroflorę fizjologiczną i patologiczną. Niekiedy obserwuje się negatywny wpływ na błonę śluzową jelita.

Małachow znalazł środek, który pozwoliłby oderwać kamienie kałowe i „osad” ze ścianek jelita, normalizował pH środowiska wewnętrznego i wybiórczo niszczył mikroflorę patogenną, zachowując fizjologiczną, a także nie podrażniał błony śluzowej jelita grubego, ale jednocześnie odbudowywał ją. Taki idealny środek jest w przyrodzie i więcej, wytwarza go sam organizm – to własna uryna (mocz człowieka). On idealnie pasuje do wszystkich parametrów.

1. Uryna nie tylko przemywa jelito grube, ale z powodu większej koncentracji soli, niż w plazmie krwi, w wyniku osmozy „wysysa” wodę ze ścianek jelita grubego, a także z przestrzeni otaczającej jelito. To powoduje odrywanie „osadów”, kamieni kałowych i „wysysanie” śluzu z jamy brzusznej. Oprócz tego uryna działa jak silny środek oczyszczający. Ponadto jest ona nasycona energią, która ukierunkowała ją na wydalanie z organizmu – tego nie zawiera żadna inna ciecz. W odbudowie mikroflory jelita grubego uryna jest najlepsza.
2. Uryna posiada pH środowiska kwaśnego, przy czym w tej koncentracji, która najbardziej sprzyja organizmowi. Dlatego nie istnieje niebezpieczeństwo przedawkowania. A ponieważ uryna to produkt własnego organizmu, to wybiórczo niszczy wszystko, co patogenne w organizmie, nie niszcząc tego co potrzebne, w taki sposób całkowicie i bezpiecznie odbudowuje niezbędne środowisko i mikroflorę jelita grubego.
3. Uryna, tym bardziej, że własna, nie może niczego podrażnić w organizmie. Odwrotnie, łagodzi podrażnienia i leczy je! W urynie jest woda, wytwarzana przez sam organizm, zawiera własne antyseptyki, a hormony, witaminy, substancje mineralne i białkowe – to najlepsi budowniczowie błony śluzowej każdej części organizmu!

Urynę do lewatywy można wykorzystać własną lub od dzieci tej samej płci. Uryna powinna być ciepła, tak żeby jej temperatura była o 3 stopnie wyższa, niż temperatura ciała. Jelito grube rozluźnia się od ciepłego i kurczy od zimnego. Dlatego w pierwszym przypadku płyn będzie wlewał się do niego łatwo, a w drugim z trudnością i nie do pełna. Urynę, która stała powyżej doby uważa się za starą.

Jak przeprowadzać lewatywę uryną?

Najlepsza jest uryna z nocy, kwaśność moczu jest wtedy najwyższa. Po spożyciu pożywienia kwaśność maleje, co jest związane z wydzielaniem soku żołądkowego. Kwaśny odczyn jest bardzo silnym czynnikiem leczniczym. A więc do lewatywy zbieramy do słoika mocz poranny, jest on najlepszy i mocz pomiędzy posiłkami (po jedzeniu mocz ma mniejszą kwasowość). Gdy będzie jego wystarczająca ilość podgrzewamy go w kąpieli wodnej (umywalka w łazience z gorącą wodą). Temperatura uryny powinna być o około 3 stopnie wyższa niż temperatura ciała. Ze względu na wysoką skuteczność wlewów wystarczy 1/2 – 1 litr moczu do jednego zabiegu. Wykonujemy  10-15  zabiegów lewatywy co drugi dzień. Przeprowadzanie lewatywy jest takie samo jak przy lewatywie według Walkera.

Kiedy najlepiej wykonywać lewatywę?

Zabieg lewatywy dobrze jest przeprowadzać rano lub wieczorem (nie w nocy) po opróżnieniu jelita grubego. Wyższość lewatywy z uryny polega na tym, że utrzymuje się ona wewnątrz organizmu tak długo, jak długo jest to konieczne. Na początku parcia są szybsze i silniejsze, a później okresy oczekiwania na parcie jest tym dłuższe, im czystsze staje się jelito. Dlatego nie denerwujcie się, organizm sam wie, kiedy ją wydalić. Wszystko odbywa się pod jego ścisłą kontrolą.

Dlaczego uryna tak wspaniale działa?

Koncentracja soli w urynie może wzrastać do 600 razy! Można sobie wyobrazić, jakie właściwości wchłaniania może posiadać ta „woda”. W wyniku tak niezwykłej koncentracji soli, ona nie tylko „wysysa” wodę z jamy brzusznej, ale z powodu silnego, gorzkiego smaku odrywa ze ścianek jelita grubego polipy i przyrośnięty śluz. Lepiej odbudowuje się ścianka jelita grubego, pojawia się perystaltyka sama z siebie. Kilkuletnie, zestarzałe,  zaparcia za pomocą zastosowania takich lewatyw znikają po 1-2 miesiącach!

Dzięki lewatywie z uryny normalizuje się pH i mikroflora, odbudowuje się nie tylko błona śluzowa, ale także perystaltyka, leczą się hemoroidy, polipowatość, zapalenie jelita grubego, zapalenie odbytnicy. W wyniku właściwości wchłaniających uryny, do jelita grubego trafia płyn z całej jamy brzusznej, pociągając za sobą śluz. W wyniku tego organizm uwalnia się od patologicznego śluzu (od którego możemy się uwolnić tylko stosując długie okresy głodówki), który „zadomowił” się w nerkach, w trzustce, na ściankach pęcherza moczowego, na narządach płciowych itd. i zaburza ich funkcjonowanie.

Zalety lewatywy uryną

• uryna spełnia podstawowe kryterium bezpieczeństwa – wykluczona jest możliwość przedawkowania,
• dezynfekuje wnętrze jelita grubego, nie powodując podrażnienia jego ścian,
• naturalnie reguluje pH środowiska jelita grubego – niszczona jest mikroflora chorobotwórcza jelita grubego, bez naruszania normalnej,
• dzięki osmozie mocz zasysa do wnętrza jelita wodę, co oczyszcza ściany jelita,
• dzięki właściwościom przeciwzapalnym mocz wspaniale reguluje błonę śluzową zniszczoną wskutek zapalenia jelita grubego,
• radykalnie, lecz delikatnie usuwa wszystkie pasożyty zamieszkujące w jelicie grubym,
• odciążając jelito grube, regulujemy jego pracę, zwiększamy własny potencjał energetyczny, odporność, przedłużamy życie.

Literatura: Andreas Moritz „Oczyszczanie wątroby i woreczka żółciowego”; Giennadij Małachow „Oczyszczanie organizmu”; Michał Tombak „Jak żyć długo i zdrowo”;